ارائه الگویی برای مدیریت پروژه‌های ‌توسعه فناوری در صنعت نفت و گاز ایران

پروژه‌های توسعه فناوری بر خلاف بسیاری از پروژه‌های دیگر، دارای هدف و یا روش دستیابی از قبل تعریف‌شده نیستند. در کنار عدم قطعیت‌هایی که هر پروژه می‌تواند داشته باشد، پروژه‌های توسعه فناوری با درجة بالایی از عدم قطعیت در بخش تعریف پروژه همراه هستند. به‌همین‌دلیل روش‌های معمول مدیریت‌ پروژه مانند موارد ارائه شده در استاندارد PMBoK کاربرد چندانی در این پروژه‌ها ندارند. در این مقاله، ضمن تشریح ویژگی‌های یک پروژه توسعه فناوری و روش‌هایی که در ادبیات موضوع برای مدیریت این‌گونه پروژه‌ها ارائه شده است، دو پروژه توسعه فناوری از صنعت نفت و گاز ایران، به‌صورت عمیق مطالعه و چالش‌های مدیریتی آنها شناسایی و تحلیل شده است. به‌منظور رفع مشکلات مشاهده‌ شده در مطالعات میدانی و با استفاده از نقاط قوت مدل‌هایی مانند مدل مرحله/دروازه جدید، مدل توسعة مارپیچ و الحاقیه DoDاز استاندارد PMBoK، یک الگوی مدیریتی برای پروژه‌های توسعه فناوری طراحی و پس از طی مراحل اعتبارسنجی، به‌عنوان مدل پیشنهادی پژوهش، ارائه شده است. در نظر گرفتن چرخه‌های مدیریتی تکرارشونده به‌جای مدیریت خطی، استفاده از منطق مدیریت طرح به‌جای منطق مدیریت پروژه، بودجه‌بندی و زمان‌بندی متغیر با حد بالا و پایین به‌جای مشخص نمودن زمان و هزینه قطعی برای پروژه نمونه‌هایی از ویژگی‌های الگوی پیشنهادی هستند.